Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Πάτμος, ένας παράδεισος για τους εστέτ

Ξέχνα την περίοδο που στην Πάτμο πήγαιναν μερικές γριές  για προσκύνημα στο ναό της Αποκάλυψης. Το πιο κυκλαδίτικο δωδεκάνησο τραβά πλέον σαν μαγνήτης όμορφους, πλούσιους (ή wannabe πλούσιους) και άνετους τύπους που πληρώνουν για τις πετσέτες τους, όσα θα πλήρωνε ένας νορμάλ άνθρωπος για τριήμερο στη Σκόπελο.
τα στενάκια στη Χώρα είναι πανέμορφα


ΝΗΣΙ: Πάτμος

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Το βορειότερο από τα Δωδεκάνησα, ανάμεσα σε σε Σάμο και Λέρο, με αρχιτεκτονική που παραπέμπει περισσότερο σε κυκλαδονήσι

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ: Straight ή gay ζευγάρια, αφού παρά τη σημαντική παρουσία κλήρου στο νησί, αυτό παραμένει ανοιχτό σε όλους, αρκεί να έχουν διάθεση να ξοδευτούν! Eπίσης, ζευγαροπαρέες, ή μεγάλες παρέες που έχουν περάσει προ πολλού τα δεύτερα -άντα τους! Η περαντζάδα στη Χώρα θα σας ικανοποιήσει, αλλά δυστυχώς δεν ενδείκνυται για καινούρια φλερτ.

ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΝ: Aκούς Χάρη ή Πάνο Κατσιμίχα, ή και τους δύο, σου αρέσει να αράζεις στις πλατείες με περιπτερόμπυρα, ή καπνίζεις στριφτά τσιγάρα (φυσά πολύ). Επιπλέον, αν και στο νησί έρχονται νεαροί και μεγαλύτεροι στην ίδια αναλογία, ίσως μια παρέα κάτω των 30 να το έβρισκε κάπως υποτονικό, καθώς νυχτερινή ζωή σίγουρα υπάρχει, αλλά είναι περισσότερο ποιοτική παρά έντονη.

HIGHLIGHTS: Η πανέμορφη Χώρα, τα καλόγουστα bar κι εστιατόρια και τα βαθυγάλανα νερά

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ: Είναι αρκετά ακριβή και παρά το μικρό της μέγεθος απαιτεί μέσο μεταφοράς. Πάντως βολεύεστε εύκολα και με μηχανάκι. Συχνά φυσά πολύ και η πρόσβαση στις παραλίες δυσκολεύει αρκετά. Τα καταλύματα στη Χώρα δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα η μισή ζωή να έχει μεταφερθεί στη σαφώς λιγότερο ατμοσφαιρική Σκάλα.
σε πολλές παραλίες η πρόσβαση γίνεται με καραβάκι
και ο άνεμος δυσκολεύει την κατάσταση!


Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

     Στην Πάτμο θα φτάσετε εύκολα από τη Θεσσαλονίκη (που δεν της έχει μείνει πλοίο ούτε για δείγμα) μέσω Σάμου, με την οποία συνδέεται αεροπορικώς με καθημερινές πτήσεις (απευθείας με την Astra Airlines). Από το Πυθαγόρειο Σάμου, που είναι πολύ κοντά στο αεροδρόμιό της θα πάρετε το δελφίνι το οποίο κάνει μόλις 1 ώρα για να φτάσει. Προσοχή! 1 ώρα μόνο αν δεν έχει αέρα... Γενικά, πάρτε και μια δραμαμίνη καλού κακού γιατί συνήθως κουνάει. Από την Αθήνα, αν είστε της υπομονής και αγαπάτε τα ταξίδια με το πλοίο, μπορείτε να έρθετε ακτοπλοϊκώς από Πειραιά, ή να πετάξετε για Κω και από εκεί με καραβάκι.
    Με το που θα κατεβείτε από το καραβάκι, θα βρεθείτε στο πολυπληθέστερο χωριό του νησιού, τη Σκάλα. Είναι το μέρος με τη μεγαλύτερη τουριστική κίνηση, τα περισσότερα καταλύματα, ο τόπος απ΄όπου ξεκινούν τα καραβάκια για τις κοντινές παραλίες, αλλά και για ημερήσιες εκδρομές στις πανέμορφες παραλίες των κοντινών νησιών. Αν δεν έχετε σκοπό να νοικιάσετε αυτοκίνητο ή μηχανάκι, από εδώ ξεκινά και το τοπικό ΚΤΕΛ για τη Χώρα, τον Κάμπο και το Γροικό. Οι ντόπιοι μάλιστα θα σας συμβουλεύσουν να νοικιάσετε δωμάτιο εδώ, γιατί η Χώρα είναι πανάκριβη.
 
η θέα της Σκάλας από τη Χώρα
 Αν και όλα αυτά ισχύουν, η καρδιά της Πάτμου, αυτό που κάνει να αξίζει η ταλαιπωρία να φτάσεις τόσο μακριά, είναι η πανέμορφη Χώρα της. Αν είστε τυχεροί μάλιστα, μπορεί να βρείτε και αρκετά οικονομικά (για Πάτμο), αξιοπρεπέστατα δωμάτια. Εγώ έμεινα στα δωμάτια της κυρία Κουβά (ναι κι εγώ γέλασα), μια ανάσα από την κεντρική πλατεία με 50 ευρώ τη βραδιά (τηλ. 2247031026) και υπέροχη θέα από το μπαλκόνι μας. Τσεκάρετε επίσης τα δωμάτια της Μαρίας Πετρίδη (τηλ. 2247032655), της Γεωργίας Τριανταφύλλου (τηλ. 2247031963) και τα Καμαράκια (τηλ. 6976644577). Ξενοδοχεία στη Χώρα δεν υπάρχουν, αν και πολλοί νοικιάζουν τα σπίτια τους (τα βαφτίζουν βέβαια πρώτα "βίλες"). Αν ενδιαφέρεστε για πολυήμερη διαμονή, τσεκάρετε και το rbnb patmos, ενώ αυτή η σελίδα θα σας φανεί χρήσιμη, όπου κι αν αποφασίσετε να μείνετε, καθώς σε αντίθεση με τα booking, skyscanner κλπ, περιέχει όλα τα καταλύματα του νησιού, ακριβότερα ή πιο οικονομικά, με τα τηλέφωνα και τις ιστοσελίδες του καθενός.
η εξωτική Ψιλή Άμμος

     Ως προς τις παραλίες, το νησί είναι μικρό αλλά έχει να προσφέρει πολλές συγκινήσεις. Κάποιες ησυχαστήρια, όπως η πανέμορφη Πέτρα, η οποία όμως διαθέτει τις πιο άνετες ξαπλώστρες του νησιού καθώς και μία καντίνα αυστηρά χωρίς μουσική, ενώ κάποιες άλλες κεφάτες με beach bar και water sports. Αν είστε της δεύτερης κατηγορίας, θα πιείτε σίγουρα ένα κοκτέιλ στο George's Place στην παραλία του Κάμπου, στο λιγότερο estet Skipper Beach Bar στο Αγριολίβαδο. Πιο ήσυχο από τα τρία, το Δελφίνι της Λάμπης, στην ομώνυμη βοτσαλωτή παραλία. Προσωπική αγαπημένη μου παραλία, το Λιβάδι Γερανού και οι Δίδυμες, ακριβώς από δίπλα (μ΄ένα σμπάρο τρία τριγώνια δηλαδή). Χωρίς ξαπλώστρες, αλλά με υπέροχα καταγάλανα νερά, επιβλητικό τοπίο κι ένα νησάκι απέναντι, αρκετά κοντά ώστε να τεστάρετε τις δυνάμεις σας στο κολύμπι προσεγγίζοντάς το! Πάνω από το Λιβάδι υπάρχει κι ένα ταβερνάκι με ωραία θέα, πάντως από το φαγητό του ίσως να μην ενθουσιαστείτε. Στις τελευταίες, αν αγαπάτε το γυμνισμό μπορείτε να τον εξασκήσετε ελεύθερα, αν και θεωρητικά στο νησί απαγορεύεται. Πάντως ελάχιστοι το τηρούν πια. Τελευταία στάση, η άλλη σταρ του νησιού, η πολυσύχναστη Ψιλή Άμμος. Χωρίς ξαπλώστρες με μια ταβέρνα (φημίζεται για το κατσικάκι) για τον ανεφοδιασμό σας και κάποια αρμυρίκια για σας προστατεύσουν από τον ήλιο, θα σας αποζημιώσει για το ταξίδι που κάνατε μέχρι να φτάσετε με το όμορφο τοπίο που προσφέρει.
η παραλία της Πέτρας
    Ας περάσουμε λοιπόν στη διασκέδαση. Μπορεί λοιπόν να διασκεδάσει κανείς σ΄ένα νησί που οφείλει τη φήμη του στο Μοναστήρι του; Η απάντηση είναι, ναι, υπό προϋποθέσεις. Νωρίς, στην πλατεία της Χώρας, γίνεται το αδιαχώρητο για μια θέση στα τραπεζάκια της Στοάς, την καλύτερη περατζάδα σ΄ολόκληρο το νησί, ενώ αν θέλετε τραπέζι στην ατμοσφαιρική Αστοιβή θα πρέπει να έχετε προνοήσει από νωρίς. Πιείτε καλύτερα ένα κοκτέιλ στα όρθια και χαζέψτε τις καλοντυμένες παρέες που πληρώνουν πανάκριβα τις σαλάτες θαλασσινών τους. Αν θέλετε χορευτικές καταστάσεις, μόλις τα μπαράκια της Χώρας κλείνουν, αυτά της Σκάλας γεμίζουν κόσμο που δε χόρτασε διασκέδαση. Το Ginger αξίζει είτε για φαγητό είτε για ποτό, ενώ οι πιο ανεβασμένοι χορέψτε μέχρι το πρωί στο Κονσολάτο.(κι έπειτα πιείτε ένα καφεδάκι στην όμορφη Λόζα γιατί μάλλον είναι η μόνη ώρα που θα καταφέρετε να βρείτε τραπέζι!).
     Κατά τ΄άλλα, είτε είστε θρήσκοι είτε όχι, κάντε μια επίσκεψη στο Μοναστήρι, είναι ατμοσφαιρικό και βρίσκεται κοντά σε Σκάλα και Χώρα οπότε δε θα σας παιδέψει. Πάτμος= Στυλ, οπότε ετοιμαστείτε να βάλετε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να φάτε σε πανέμορφα εστιατόρια. Οι γεύσεις δεν είναι πάντα αντάξιες της τιμής, οπότε θα σας προτείνω δύο σιγουράκια: Vegghera (τηλ. 2247033089) και Μπενέτος (τηλ. 2247033089). Κάντε κράτηση κι ετοιμαστείτε να νιώσετε σελέμπριτι! Τοπική σπεσιαλιτέ, το καλαμάρι με ρύζι! Τις υπόλοιπες μέρες βολευτείτε με club sandwich στην παραλία, ή αν το σηκώνει το πορτοφόλι σας, πηγαίνετε για φρέσκο ψάρι στη Λάμπη (τηλ. 2247031490). Πιο οικονομική λύση, το fix στη Σκάλα για burger και ροκ μουσική, ή πολύ κοντά, το Τρεχαντήρι για ψαράκι.
Βρίσκεστε σ΄ένα νησί βγαλμένο από καρτποστάλ γι΄αυτό απολαύστε κάθε στιγμή του! Καλές διακοπές!
τελευταίο τιπ: Ημερήσια εκδρομή για βουτιά στους Λειψούς ή τους Αρκιούς. Θα με θυμηθείτε!

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Φθινοπωρινή εξόρμηση στη Μυτιλήνη!

Πριν αρχίσουν τα κρύα, κάντε κάτι διαφορετικό και πηγαίνετε σε μια πόλη που τα έχει όλα: αρχιτεκτονική, υπέροχο φαγητό, φοιτητές και καλές τιμές! Άλλωστε με πόσα διαφορετικά φλερτ να επισκεφθεί κανείς το Πήλιο ή τα Ζαγοροχώρια;  Ίσως τώρα είναι η καλύτερη εποχή για να γυρίσετε τη Μυτιλήνη!
Πάμε όμως για τα βασικά.

ΝΗΣΙ: Λέσβος

ΠΟΛΗ: Μυτιλήνη

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Ανατολικό Αιγαίο, απέναντι από τα μικρασιατικά παράλια (μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, κάνετε και ημερήσια εκδρομή στο Αϊβαλί!)

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: Πόλη 30.000 κατοίκων η Μυτιλήνη, με 6 πανεπιστημιακές σχολές, δεν παρουσιάζει τη μελαγχολική εικόνα του έρημου τουριστικού προορισμού το χειμώνα. Άλλωστε φροντίζουν γι΄αυτό οι συμπαθείς ταξιδιάρες γριές, οι οποίες έρχονται για θρησκευτικό τουρισμό όλο το χρόνο (τα αεροπλάνα από Θεσσαλονίκη είναι πάντα γεμάτα). Στους δρόμους πάντως θα συναντήσεις περισσότερες 20χρονες φατσούλες παρά ηλικιωμένους (μάλλον πηγαίνουν για προσκύνημα).

ΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΕ ΝΗΣΙ;; Ειδικά για τη Μυτιλήνη, σου λέω ναι. Έχει γειτονιές με πανέμορφα αρχοντικά για βόλτες, πολλά χωριά με παραδοσιακά κτίσματα, δάσος για πεζοπορία, νυχτερινή ζωή λόγω φοιτητών (το καλοκαίρι όμως φεύγουν!) και υπέροχα μέρη για φαγητό. Μόνο ελάττωμα;; Οι παραλίες κοντά στην πόλη είναι καθαρές αλλά όχι και ειδυλλιακές! Αν κάνει καλό καιρό μπορείτε να βουτήξετε, μην περιμένετε όμως να μαγευτείτε. Επομένως, το φθινόπωρο είναι μια χαρά εποχή για να την επισκεφθείτε. Δε θα σας λείψει τίποτα.

Μυτιλήνη by night, η όμορφη προκυμαία είναι γεμάτη ζωή
     Το να φτάσεις στη Μυτιλήνη είναι αρκετά εύκολο, καθώς οι πτήσεις από Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι καθημερινές (με Aegean και Astra Airlines), ενώ τα εισιτήρια ξεκινούν ακόμη και από τα 60 ευρώ μετ' επιστροφής (αν κλείσεις νωρίς). Το πλοίο δεν το προτείνω, ξεκινά από Πειραιά και Καβάλα και κάνει 11 και 9 ώρες αντίστοιχα, αν δεν έχει καθυστέρηση. Ούτε είναι τόσο οικονομικότερο από το αεροπλάνο ώστε να αξίζει. Επιπλέον, μπορείτε εύκολα να νοικιάσετε αυτοκίνητο (ενδεικτικά http://lesvos-car-rental.com/el/http://www.lesvoscar.gr/ και http://www.hertz.gr/en/lesvos), το οποίο μάλλον θα σας χρειαστεί  αν θέλετε να κάνετε πολλές εξορμήσεις, αφού το νησί είναι μεγάλο. Αν πάτε στην πόλη με ταξί (τηλ. 2251023500), θα σας κοστίσει 10 ευρώ. Η πόλη είναι αρκετά απλωμένη, ωστόσο για μέσα, το όχημα δε θα σας είναι απαραίτητο, καθώς το ζητούμενο εδώ είναι οι βόλτες. Υπάρχει αρκετά οργανωμένο δίκτυο αστικών λεωφορείων, ενώ τα ΚΤΕΛ θα σας παιδέψουν λίγο περισσότερο. Τα ταξί δεν είναι ακριβότερα από αυτά της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, συνεπώς βολεύουν για κοντινές διαδρομές, αλλά για μακρύτερες είναι ακριβούτσικα. Πάντως δέχονται και παζάρια!
 
το ξενοδοχείο "Πύργος" με μπελ επόκ στοιχεία,
χαρακτηριστικό οικοδόμημα της πόλης
   Όσο για το πού θα μείνεις, αποκλειστικά μέσα στην πόλη, ή αν έχεις αυτοκίνητο, στα ξενοδοχεία μεταξύ αεροδρομίου και πόλης. Το καλοκαίρι καλό είναι να μείνεις στο Μόλυβο ή την Πέτρα, ώστε να είσαι δίπλα στις ωραιότερες παραλίες. Τώρα όμως που οι παραλίες δεν έχουν και τόση σημασία, προτίμησε τη ζωντάνια της Μυτιλήνης και των όμορφων συνοικιών της. Καταλύματα υπάρχουν αρκετά και το χειμώνα. Εγώ έμεινα στο Ηλιοτρόπιο Studios (τηλ. 2251045385) στο κέντρο της πόλης, με βασικές παροχές, αλλά καθημερινή καθαριότητα και άλλαγμα πετσετών, για 50 ευρώ τη βραδιά/δίκλινο. Υπάρχουν διαθέσιμα δωμάτια στην ίδια τιμή στην πόλη, αλλά αυτό ήταν από τα πιο βολικά και καθαρά. Αν προτιμάτε λίγη πολυτέλεια, θα πρότεινα τον Πύργο (απεικονίζεται στη φωτογραφία, τηλ. 2251025069), ιστορικό ξενοδοχείο στην πανέμορφη γειτονιά της Σουράδας με τα όμορφα αρχοντικά και όχι υπερβολικά ακριβό. Περίπου 20 λεπτά περπάτημα από το κέντρο της πόλης, ωστόσο η διαδρομή σε αποζημιώνει. Τέλος, αν προτιμάτε να είστε ακριβώς μπροστά στην παραλία, σε πολύ μικρή απόσταση από την πόλη, θα βρείτε αρκετά ξενοδοχεία που λειτουργούν όλο το χρόνο, κάποια εξοπλισμένα με πισίνα (για όσο δε βρέχει), όλα όμως με υπέροχη θέα. Στα 60 περίπου ευρώ τη βραδιά/δίκλινο το δεύτερο Ξενοδοχείο Ηλιοτρόπιο του νησιού! (προσοχή μην τα μπερδέψετε!).
   
το Κάστρο της Μυτιλήνης, δίπλα στη δημοτική πλαζ
πίσω του η γραφική γειτονιά της Επάνω Σκάλας
     Όταν φτάσετε στην πόλη, κάντε μια βόλτα στην προκυμαία, με τα κλασσικού τύπου καφέ και ζαχαροπλαστεία (προτείνω ανεπιφύλακτα παγωτό από τη Μασκωτίτσα), όπου θα θαυμάσετε τα αραγμένα ιστιοπλοϊκά, τον μπαρόκ τρούλο του Άγιου Θεράποντα (νομίζεις ότι βρίσκεσαι στη Βιέννη) και άλλα δυτικότροπα κτήρια που στεγάζουν το Δημαρχείο, την Τράπεζα Εγνατία κλπ. Από τη μεριά του λιμανιού μπορείτε να συνεχίσετε τη βόλτα σας προς το Κάστρο, το οποίο περιτριγυρίζεται από ένα αλσύλλιο που θυμίζει αρκετά το σαλονικιώτικο Σέιχ Σου! Κάτω, η μοναδική οργανωμένη από τον Ε.Ο.Τ. πλαζ του νησιού που απαιτεί είσοδο για να μπεις, τα Τσαμάκια. Διαθέτουν ξαπλώστρες, ντουζ, τουαλέτες και αναψυκτήρια και αν και η θάλασσα δε θα σας ενθουσιάσει (πολλοί αχινοί), είναι καθαρή και μία ανάσα από το κέντρο. Από το Πάσχα και μετά στην περιοχή αυτή έχουν κατασκηνώσει πολλοί Σύριοι πρόσφυγες περιμένοντας το πλοίο που θα τους πάρει από το νησί. Η περιοχή δεν είναι επικίνδυνη, ωστόσο δεν είναι ό,τι πιο ωραίο να κολυμπάς εκεί που ο άλλος κάνει την μπουγάδα του ή προσπαθεί να κοιμηθεί. 
     Πίσω από το Κάστρο εκτείνεται η Επάνω Σκάλα όπου βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι της πόλης. Σήμερα, πέρα από τη γραφική θέα, μπορεί να απολαύσει κανείς τις ταβερνούλες δίπλα στη θάλασσα (προτείνω τον Ρεμπέτη), αλλά και τα στενά δρομάκια όπου τα κατάλοιπα της Οθωμανικής κυριαρχίας στο νησί είναι εντονότερα. Πολύ κοντά και το καφενείο Ερμής, 200 και βάλε ετών, σίγουρα το παλιότερο στο νησί και ίσως και στην Ελλάδα. Σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη.
  Γενικότερα, τα καφενεία και τα ουζερί της πόλης δε θα σας απογοητεύσουν. Οι Μυτιληνιοί δεν είναι και πολύ αδύνατοι κι όταν φας το πρώτο τηγανητό καλαμαράκι δίπλα στη θάλασσα, θα καταλάβεις γιατί!  Δοκιμάστε χταπόδι με την τοπική συνταγή, σαρδέλες Καλλονής (φυσικά), λαδοτύρι ψητό ή σαγανάκι και φυσικά πολύ ούζο! Ρωτήστε καλύτερα, καθώς φήμες λένε ότι κάποια από αυτά σε στέλνουν αδιάβαστο! Εγώ πάντως ξετρελάθηκα με το Λέσβος, που αν και αρκετά δυνατό δε μου δημιούργησε κανένα πρόβλημα την επόμενη μέρα. Και φυσικά η ταβέρνα φετίχ της Μυτιλήνης, είναι ο θρυλικός Αντώνης, στο Καγιάνι, περίχωρο της πόλης (περίπου 6 ευρώ με το ταξί, αλλά πηγαίνει και αστικό). Κάντε σίγουρα κράτηση (τηλ. 2251061951) γιατί γίνεται προσκύνημα και πηγαίνετε καλύτερα μέρα, ώστε να θαυμάσετε τη θέα της πόλης από ψηλά.
η θέα απ΄το Καγιάνι
  
     Το βράδυ προτιμήστε τα μπαράκια δίπλα στο λιμάνι (το Monkey είναι το πιο ζωντανό) αν σας αρέσουν τα ελληνάδικα, ενώ αν προτιμάτε χαλαρό ποτό το Μουσικό Καφενείο και ο Μπόμπιρας θα σας ικανοποιήσουν απόλυτα. Για ουζάκι και μεζέ, πηγαίνετε στο Σπίτι Μου με εντυπωσιακά φθηνά και πεντανόστιμα (αλλά παχυντικά) πιάτα, τα οποία προσελκύουν πλήθος φοιτητών, πολύ πρόθυμων για νέες γνωριμίες (βοηθά και το ούζο). Για τους κυριλέ προτείνω τη Marina Yacht Club, περίπου ένα τέταρτο από το κέντρο της πόλης, για φαγητό, καφέ ή κοκτέιλ.
     Αν θελήσετε να κάνετε κάποια κοντινή εκδρομή, μπορείτε να πάτε στην Αγιάσο, ένα γραφικό χωριό 30 χιλιόμετρα από την πόλη, πνιγμένο στο δάσος, διάσημο για τα ξυλόγλυπτά του, την εκκλησία της Παναγίας της .. (κάποιας Παναγίας τέλος πάντων) και τις γριές που έρχονται να την προσκυνήσουν! Αν γενικά είστε του θρησκευτικού τουρισμού, το Μοναστήρι του άγιου Ραφαήλ είναι διάσημο σε όλη τη χώρα και αρκετά κοντά, ωστόσο πολλοί το βρίσκουν αρκετά τουριστικό και συνιστούν καλύτερα προσκύνημα στο Μανταμάδο. Καθημερινά επίσης (πρωί και απόγευμα) γίνονται δρομολόγια για το Αϊβαλί, που απέχει μόνο μιάμιση ώρα με το καραβάκι, ενώ χρειάζεστε απλώς την ταυτότητά σας. Μια ημερήσια εκδρομή στα μικρασιατικά παράλια θα σας αναζωογονήσει (και θα μπορείτε να λέτε ότι επισκεφθήκατε 2 χώρες!).
Άγιος Ερμογένης
   Αν πάλι είστε σαν τη γράφουσα και προτιμάτε ουζάκι δίπλα στη θάλασσα και καμιά βουτιά, προτιμήστε την παραλία του  Άγιου Ερμογένη ή της Χαραμίδας στα 20 χιλιόμετρα από την πόλη. Είναι ό,τι πιο δελεαστικό θα βρείτε για μπάνιο, με καθαρά νερά, η πρώτη με άμμο κι η δεύτερη με βοτσαλάκι, πεύκα μέχρι τη θάλασσα και ταβερνούλες με θέα. Δεν είναι Σεϋχέλλες, αλλά θα το απολαύσετε!
     Αυτή είναι η όμορφη Μυτιλήνη και τα περίχωρά της! Αν έχετε το χρόνο, τιμήστε την φέτος το Φθινόπωρο και δε θα το μετανιώσετε! 4 μέρες είναι αρκετές για να γυρίσετε τα κοντινά μέρη, ενώ αν έχετε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή σας, μπορείτε να πάτε και σε πιο μακρινά χωριά. Καλή διασκέδαση!

* τους τελευταίους μήνες, η Λέσβος πρωταγωνιστεί στα δελτία ειδήσεων λόγω της καθημερινής προσέλευσης προσφύγων. οι περισσότεροι κάτοικοι τους φέρονται με σεβασμό, παρόλο που πράγματι οι περισσότεροι ελεύθεροι χώροι γύρω από το λιμάνι έχουν καταληφθεί από σκηνές. δείξε την ίδια ευαισθησία με τους νησιώτες και πρόσφερε τη βοήθειά σου αν μπορείς. σε κάθε περίπτωση πρόκειται για κατατρεγμένους ανθρώπους, που δεν έχουν φέρει εγκληματικότητα στον τόπο, οπότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
     

        

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Ικαρία, μια παιδική χαρά για τους 25+

Η αγαπημένη πολλών, θα σε κάνει να επιστρέφεις κάθε καλοκαίρι.


ΝΗΣΙ: Ικαρία (Νικαριά αν θέλεις να το παίξεις ντόπιος)

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Ανατολικό Αιγαίο (ανάμεσα στη Μύκονο και τη Σάμο)

ΑΚΤΟΓΡΑΜΜΗ: Αν και πολλοί φανατικοί του νησιού σνομπάρουν επιδεικτικά τις παραλίες του, η Ικαρία έχει πανέμορφες, χρυσαφένιες, καλιφορνέζικες ακτές. Εδώ θα συναντήσεις σέρφερς και παρέες που κατασκηνώνουν ελεύθερα, θα ξεπεράσεις το χθεσινό χανγκόβερ και -αν δε σε φοβίζουν τα κύμματα- θα βουτήξεις. Η βόρεια πλευρά του νησιού, το νεανικό του κομμάτι δηλαδή, χτυπιέται συχνά από τα μελτέμια και τα κύματα είναι μεγάλα. Στη νότια πλευρά η θάλασσα είναι πολύ πιο ήρεμη, αλλά μπορεί να σε αποθαρρύνει η απόσταση, Μια μέρα πάντως στις Σεϋχέλλες, θα την αφιερώσεις.
Μαθητεύομενος σέρφερ στην παραλία της Μεσακτής

ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ: Αρμενιστή ή Ράχες (επισημως Χριστός Ραχών). Όλο το νυχτερινό νταβαντούρι γίνεται στις Ράχες, που είναι όμως σκαρφαλωμένες στο βουνό, επομένως οι περισσότεροι προτιμούν να μένουν στον κοντινό (10 λεπτά απόσταση) Αρμενιστή (πανεύκολα θα βρεις ωτοστόπ) για να είναι και δίπλα στη θάλασσα το πρωί. Αν δε βρεις δωμάτιο (πράγμα καθόλου απίθανο τον Αύγουστο), νοίκιασε στη Μεσακτή ή το πολύ στο Γυαλισκάρι. Ο Κάμπος ή -ακόμη χειρότερα- ο Εύδηλος, είναι μακριά και δε θα σε βολέψουν καθόλου για τις νυχτερινές εξορμήσεις σου. Τον Άγιο Κήρυκο απλώς ξέχασέ τον μέχρι να περάσεις τα δεύτερα -ήντα σου και να σε τρέχουμε για θερμά λουτρά.
ο Αρμενιστής από ψηλά
δεν είναι γραφικός, αλλά θα σε βολέψει

ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ; Να πάρεις! Η Ικαρία είναι μεγάλη, με άσχημο οδικό δίκτυο και άτακτες συγκοινωνίες, επομένως η έλλειψη αυτοκινήτου θα σε παιδέψει πολύ. Κι αν πιστεύεις ότι όλοι κάνουν ωτοστόπ, οπότε κάπως θα βολευτείς κι εσύ, σκέψου ότι θα έχεις αρκετές μετακινήσεις, οπότε είναι κουραστικό να προσπαθείς 4 φορές την ημέρα να βρεις κούρσα για τον προορισμό της επιλογής σου! Ωτοστόπ θα κάνεις μετά το πανηγύρι, όπου έμεινες πιο αργά από τους φίλους σου για να .. γνωρίσεις καλύτερα την κοπέλα που σου μάθαινε τα βήματα του Ικαριώτικου, όχι συνέχεια! (είναι νόμος ότι το αυτοκίνητο το παίρνει πάντα εκείνος που δε σκόραρε). . Η μόνη σίγουρη διαδρομή που κάνουν όλοι είναι Αρμενιστής-Ράχες απ΄τα μεσάνυχτα μέχρι το ξημέρωμα. Προσπάθησε να νοικιάσεις αυτοκίνητο από νωρίς, γιατί τον Αύγουστο είναι δυσεύρετα κι έχε στο μυαλό σου ότι οι δρόμοι είναι στενοί και με πολλές στροφές!

ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΛΑ; Αν θέλεις να νιώσεις παιδί, αν αγαπάς να γνωρίζεις καινούριο κόσμο, αν θέλεις να φας να πιεις και να χορέψεις χωρίς πολυτέλειες αλλά με πολύ κέφι, ναι, θα περάσεις πολύ καλά. Η φράση-κλειδί όμως είναι "χωρίς πολυτέλειες". Στην Ικαρία όλα είναι λίγο "χωριάτικα", οι ταβέρνες, τα μπαράκια, τα σπίτια, οι ίδιοι οι κάτοικοι. Αν το ζητούμενο είναι να διασκεδάσεις και να μην πολυξοδευτείς, είσαι στο σωστό μέρος. Αν προτιμάς άνετες ξαπλώστρες, αιγαιοπελαγίτικες γκουρμεδιές και σικ μπαράκια, υπάρχουν πολύ καταλληλότερες επιλογές για τις διακοπές σου.
ο Θανάσης με τη Ματούλα στον αυλόγυρο του Αη Γιάννη


     Ας ξεκινήσουμε από την αρχή! Αποφάσισες με την τουλάχιστον 4μελή παρέα σου (Τι; Θα πας με το ταίρι σου;; Μόνο αν είναι ο πιο fun άνθρωπος του κόσμου. Γούτσου γούτσου κάνεις και στην Αμμουλιανή, η Ικαρία είναι για γλέντια!) να περάσετε το καλοκαίρι σας στην Ικαρία. Αφιερώστε της τουλάχιστον 6 μέρες, μια και σίγουρα θα θέλετε να πετύχετε ένα-δυο πανηγύρια ή και καμιά συναυλία (φίλε τζαμπατζή, αν πας καμιά ωρίτσα μετά την αναγραφόμενη έναρξη του event, θα μπεις δωρεάν και θα πάρεις μάτι όλες τις έντεχνες του νησιού -σαν να λέμε όλα το γυναικείο πληθυσμό δλδ- να πίνουν μπύρες με ρυθμό εγγλέζου χουλιγκάνου. Αξίζει.). Επίσης, όσο περισσότερο εξοικειώνεσαι με τους ρυθμούς του νησιού, τόσο πιο εύκολο είναι να κάνεις καλές γνωριμίες!
     Αν κατοικείς στην Αθήνα, ίσως είναι ευκολότερο να έρθεις με πλοίο (6 ώρες το γρήγορο, 8 το αργό, αλλά μη βασίζεσαι κιόλας. Αύγουστος=μελτέμια και μελτέμια=καθυστέρηση). Ο λόγος; Το πλοίο θα σε αφήσει στον Εύδηλο, δηλαδή πολύ πιο κοντά στον τελικό προορισμό σου. Το αεροδρόμιο βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού, το ΚΤΕΛ περνά αραιά και πού και όχι κάθε μέρα, ενώ κάνει 3 ώρες για να φτάσει Αρμενιστή και το ταξί κοστίζει 60 ευρώ και καλύπτει την ίδια απόσταση σε 1 ώρα περίπου. Μη βασίζεστε στις εταιρίες ενοικιάσεων να σας φέρουν το αυτοκίνητο στο αεροδρόμιο! Πιθανότατα θα έχουν βάση τον Εύδηλο, οπότε θα σας πουν να το παραλάβετε από εκεί. Αν ξεκινάτε από Θεσσαλονίκη η Astra έχει -κι ελπίζω να τα συνεχίσει- καθημερινά δρομολόγια, οπότε μια και δεν μπορείτε ν' αποφύγετε το αεροδρόμιο, θα σας πρότεινα να μοιραστείτε τα έξοδα για το ταξί, καθώς το 3ωρο λεωφορείο (όταν έχει δρομολόγια) δεν παλεύεται. Στο αεροδρόμιο θα βρείτε άφθονα, αλλά για την επιστροφή καλύτερα να κλείσετε ραντεβού, γιατί τελευταία στιγμή μπορεί να μη βρίσκετε (έχει συμβεί!).
αυτός είναι ο Άγιος Κήρυκος.
κοίτα τον καλά να τον χορτάσεις, γιατί δε θα μείνεις εκει!

     Όσο για τη διαμονή σας, αν ενδιαφέρεστε για τη χοτ περίοδο του Αυγούστου ξεκινήστε την αναζήτηση από νωρίς, καθώς τότε το νησί βουλιάζει από κόσμο. Σε Αρμενιστή και Ράχες υπάρχει πληθώρα ενοικιαζόμενων δωματίων με τις βασικές ανέσεις και σε λογικές τιμές, αλλά εξαντλούνται απίστευτα γρήγορα. Χρησιμοποιείστε το Χρυσό Οδηγό, γιατί δυστυχώς ούτε στο booking ούτε στη σελίδα του ξενοδοχειακού επιμελητηρίου είναι δηλωμένα τα περισσότερα. Αν θέλετε πολυτέλεια, το Ερωφίλη Beach Hotel στον Αρμενιστή (τηλέφωνο 2275071058) έχει όμορφη θέα στην παραλία, ησυχία και πολύ εξυπηρετικό προσωπικό (και διακριτικό με τις "γνωριμίες" των ενοίκων του!), ωστόσο είναι αρκετά πιο ακριβό από τα υπόλοιπα καταλύματα (περίπου 80ευρώ το 2κλινο στην καλύτερη περίπτωση). Στις ίδιες περίπου τιμές και το επίσης πολυτελές (για Ικαρία) Cavos Bay.
     Φυσικά, είναι πολύ πιθανό να θέλετε να κατασκηνώσετε στις παραλίες του νησιού. Αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία, καθώς camping οργανωμένο δεν υπάρχει εδώ  και 10 χρόνια περίπου, ενώ οι ελεύθεροι κατασκηνωτές παραπονιούνται ότι, αν και για χρόνια αυτοί ήταν οι μόνιμοι επισκέπτες του καλοκαιριού, τώρα που αυτό έγινε πιο τουριστικό οι ντόπιοι προσπαθούν να τους ξεφορτωθούν, αφού προτιμούν τους καινούριους πλουσιότερους τουρίστες.  Το ελεύθερο camping φυσικά συνεχίζεται, τόσο στο Να, που είναι και  το βασίλειο των γκρούβαλων, (είδος ρομαντικού ελεύθερου κατασκηνωτή της Ικαρίας, που δυστυχώς βρίσκεται υπό απειλή) όσο και στο χώρο του παλιού οργανωμένου camping δίπλα στον Αρμενιστή, αλλά και σε άλλες παραλίες, ωστόσο δεν είναι σπάνια και η επίσκεψη της τοπικής αστυνομίας που κόβει τσουχτερά πρόστιμα (300 ευρώ το κεφάλι!!). Όσο πιο πολυσύχναστο είναι το σημείο που θα επιλέξετε να στήσετε τη σκηνή σας, τόσο πιθανότερο είναι να δεχτείτε "επισκέψεις".
Σεϋχέλλες, η βάρκα που μεταφέρει το μπαρ της
γιαγιάς (πολλές φορές θα χρειαστεί να βοηθήσετε κι εσείς
στο ξεφόρτωμα!
     Από παραλίες επισκεφθείτε σίγουρα τις κοντινές στον Αρμενιστή Κάμπο (με ομπρέλες κι ένα μικρό beach bar) και Λιβάδι, μια από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού με χρυσή αμμουδιά και σμαραγδένια νερά, καθώς και την ίδια την παραλία του χωριού, όπου διατηρούνται σε υποφερτή κατάσταση οι εγκαταστάσεις του παλιού οργανωμένου camping. Σε όλες θα συναντήσετε αρκετό νεαρόκοσμο, με χαλαρή διάθεση. Επίσης πολύ κοντά στον Αρμενιστή, επισκεφθείτε το Να,, αλλά και τη Μεσακτή, την παραλία-σταρ του νησιού, με το μοναδικό beach bar που κάθε απόγευμα διοργανώνει πάρτυ. Ετοιμαστείτε να συναντήσετε τεράστια κύματα, καθότι η πλευρά αυτή του νησιού τυγχάνει ανεμοδαρμένη, εκκμεταλλευτείτε τοόμως  για να κάνετε μαθήματα σερφ και κυρίως για να πάρετε μάτι τους γυμνασμένους Αθηναίους σέρφερς. Η θάλασσα στο νότιο τμήμα του νησιού είναι πολύ πιο ήρεμη, αλλά μάλλον θα σας πέσει κομμάτι μακριά κι ίσως απογοητευτείτε γιατί εκτός από τις πανέμορφες Σεϋχέλλες, οι υπόλοιπες δε μαζεύουν νεολαία. Στις Σεϋχέλλες όμως θα πάτε σίγουρα, (λίγη υπομονή γιατί έχει περπάτημα για να κατέβεις μέχρι την παραλία) θα βουτήξετε στα καταγάλανα νερά, και θα αγοράσετε μπύρες, καφέδες και νερά από το αυτοσχέδιο μπαρ της γιαγιάς που έρχεται με τη βάρκα της για να μας ξεδιψάσει. Αν παρόλα αυτά, θέλετε να δείτε και τις υπόλοιπες παραλίες στο νότιο τμήμα, προτείνω το Ιερό, πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, μια πανέμορφη παραλία, όπου ο θρύλος θέλει να γεννήθηκε ο Διόνυσος, ο θεός του κρασιού. Πολύ όμορφος είναι και ο Φάρος, με θέα στους Φούρνους και δύο πολύ καλά ταβερνάκια.
το φαράγγι του Χάλαρη, δίπλα στην παραλία του Να. τριγύρω πολλές σκηνές
(δε φαίνονται στη φωτογραφία!)
     Γενικότερα, το φαγητό στην Ικαρία θα σας βγει φθηνό. Μη σνομπάρετε τα ικαριώτικα πανηγύρια (εδώ ενημερωμένη λίστα για όλο το χρόνο), όπου σίγουρα θα φάτε καλά (συνήθως κατσικάκι με πατάτες) και θα πιείτε κόκκινο ικαριώτικο κρασί σε μεγάλες ποσότητες με ελάχιστα χρήματα. Οι ταβέρνες είναι αμέτρητες στα χωριουδάκια και πολύ συχνά θα δειπνήσετε με συνοδεία ζωντανής μουσικής από τους ντόπιους. Υπάρχουν και γκουρμέ επιλογές στον Αρμενιστή, χωρίς ωστόσο να ξεχωρίζει ιδιαίτερα κάποιο από τα πιο κυριλέ εστιατόρια. Θα σας πρότεινα να φάτε στο Καμπί, αλλά και στα Πέριξ στο αγαπημένο χωριό του Χριστόδουλου Ξηρού, την Ακαμάτρα! Εξαιρετικό φαγητό, οικονομικά και γραφικά και κυρίως .. συνωμοτικά.. (αν μείνετε αρκετά αργά θα καταλάβετε τι εννοώ).
     Όσο για τα βράδια που δε θα τη βγάζετε στα πανηγύρια, θα τριγυρνάτε στις Ράχες. Αν είστε πιο mainstream τύπος, προτιμήστε ένα κοκτέιλ στο πολύ όμορφο Δεντρόσπιτο, ενώ για πιο χύμα καταστάσεις όλοι στο τέλος καταλήγουν στη Σκνίπα (ναι. φαντάζομαι όλοι οι μαγαζάτορες της Θεσσαλονίκης κλέβουν ονόματα από τα ικαριώτικα μπαράκια). Ελληνάδικο υπάρχει μόνο ένα και δε μαζεύει καθόλου κόσμο. Οι τιμές είναι καλούτσικες, με τα πιο ακριβά μπαράκια να χρεώνει το τζιν τόνικ σου 6 ευρώ. Πάντως, επειδή Ικαρία είσαι, μην παραξενευτείς αν δεις χαρούμενα κορίτσια έξω απ΄τη Σκνίπα να γεμίζουν το ποτήρι τους λαθραία με βότκα απ΄το σουπερμάρκετ. Το αφτεράδικο Κασμίρ στην παραλία Λιβάδι λειτουργεί ακόμη, ωστόσο βρίσκεται σε παρακμή. Τις νύχτες με πανσέληνο αξίζει να πάτε λίγο πιο μακριά, στο Μαγγανίτη, που διοργανώνοται θρυλικά full moon parties. Συνδυάστε την έξοδό σας με βουτιά στις Σεϋχέλλες!

    Για το τέλος αφήνω αυτό που έκανε διάσημη την Ικαρία, τα πανηγύρια της. Πήγαινε σε ΟΛΑ, ή τουλάχιστον σε όσα διοργανώνονται κοντά σου (δε λέει τύφλα στο μεθύσι 10 το πρωί να οδηγείς κανένα 2ωρο μέχρι να φτάσεις πίσω στο κρεβατάκι σου).  Μη φοβηθείς τις μουσικές επιλογές, καθώς οι Ικαριώτες το κλαρίνο ούτε που το έχουν ακουστά, επομένως δεν κινδυνεύεις να σου σπάσει το τύμπανο. Παίζουν κυρίως ικαριώτικα και  βαλς με βιολιά. Ναι, καλά διάβασες, στα πανηγύρια τους χορεύουν βαλσάκια! Πρόκειται κυρίως για παραλλαγές γνωστών τραγουδιών, αλλά και για δικά τους. Είναι το πιο εύκολο μέρος για νέες γνωριμίες, ενώ τα πιο κεφάτα τραβούν μέχρι 10 ή κι 11 το πρωί. Τη λήξη του πανηγυριού σημαίνει πάντα το "Πώς το τρίβουν το πιπέρι" όπου έχεις τη μοναδική χαρά να παρακολουθήσεις μεθυσμένα ρετάλια να σου δείχνουν πώς τρίβεται τέλος πάντων αυτό το πιπέρι. Οι πιθανότητες να σου το δείξουν και πριβέ αυξάνονται κατακόρυφα. Το πιο ξακουστό πανηγύρι είναι αυτό που ξεκινά από το μεσημέρι το 15αύγουστο στη Λαγκάδα. Εμείς είχαμε κάνει το λάθος να πάμε αργούτσικα, μην το κάνετε! Αν αργήσετε θα χρειαστεί να παρκάρετε στο πολυυυυυυυυυ μακριά απ΄το χωριό και θα περπατάτε κανένα μισάωρο μέχρι να φτάσετε. Πηγαίνετε νωρίς, χορέψτε και φύγετε πριν τις 8 για το έτερο πανηγύρι του 15αύγουστου, στην Ακαμάτρα. Μετά τις 9, αρχίζει η μαζική αποχώρηση από τη Λαγκάδα και η κίνηση για να βγεις απ΄το χωριό είναι απάλευτη. Ο 15αύγουστος είναι και η μόνη μέρα που είναι προτιμότερο να φτάσεις και να φύγεις νωρίς από το γλέντι!

το απογευματινό πανηγύρι της Λαγκάδας

     Σε γενικές γραμμές, αυτές είναι οι πληροφορίες που θα χρειαστείς για το δικό μου αγαπημένο νησί και η αλήθεια είναι ότι συγκρατήθηκα πολύ για να μην κάνω το ποστ τεράστιο! Οποιαδήποτε απορία κι αν έχετε, ρωτήστε με στα σχόλια, πάντα χαίρομαι να μιλώ για την Ικαρία. Το σίγουρο είναι ότι αν αποφασίσετε να πάτε, θα περάσετε πολύ όμορφα, προσέξτε μόνο το συνδυασμό αυτοκίνητο και αλκοόλ!
Καλές διακοπές!!
     

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Άμμος, αστακοί κι ένας ωραίος βαρκάρης. Καλωσήρθατε στα Κουφονήσια!

Κι όταν λέμε Κουφονήσια, δεν εννοούμε τις Μικρές Κυκλάδες εν γένει (+Σχοινούσα, Δονούσα, Ηρακλειά), αλλά το σύμπλεγμα Άνω Κουφονήσι, Κάτω Κουφονήσι και Κέρος. Όπου Άνω Κουφονήσι, ο σταρ του συμπλέγματος, με άπειρα δωμάτια στα οποία είναι αδύνατον να βρεις δωμάτιο τον Αύγουστο, μπαράκια, ταβέρνες γι΄ αστακομακαρονάδα και σκαφάτους εκεί όπου παλιά αλήτευε ο Πουλικάκος με τον καλοκαιρινό του έρωτα.
σκαφάτοι στο Πορί

     Ναι, το Κουφονήσι έγινε mainstream, αλλά διατήρησε το κέφι και τη νεανικότητά του. Οι παραθεριστές γύρω σας κάνουν βουτιές από τα βράχια και χορεύουν μέχρι το πρωί στο soroko αντί να βγάζουν φωτογραφίες στα ηλιοβασιλέματα με απλανές βλέμμα. Κι αυτό είναι πολύ πολύ υγιές κι ας ψάχνουμε τους χίπηδες και τους γυμνιστές με το κυάλι πια. (φήμες λένε ότι πολλοί μετακόμισαν στην Ηρακλειά).
     Στο Κάτω Κουφονήσι πιθανότατα θα πάτε ημερήσια εκδρομή. υπάρχει μία μοναδική ταβέρνα και κάποιοι ελεύθεροι κατασκηνωτές. Στην Κέρο μάλλον δε θα πάτε, αλλά μπορείτε να υποκριθείτε ότι πήγατε αν κλείσετε τα μάτια και πείτε "Έχει μια μοναδική ενέργεια..". Σε κάθε περίπτωση, δοκιμάστε τοκατσικάκι Κέρου, είναι ποίημα.

Πιο συγκεκριμένα λοιπόν:

ΝΗΣΙ: Άνω Κουφονήσι

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Μικρές Ανατολικές Κυκλάδες

HIGHLIGHTS: πολλές πανέμορφες παραλίες για τις οποίες δε χρειάζεσαι αυτοκίνητο, επίπεδο σχήμα για να μην ταλαιπωρούνται οι γάμπες μας στις ανηφόρες
μαγικό τοπίο στο Κουφονήσι

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ: οι πιο μεγάλες και οργανωμένες παραλίες στενάζουν από τον πολύ κόσμο του Αυγούστου

ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ: άμμος. άμμος παντού. ψιλή άμμος που τρυπώνει μέσα στο μαγιό σε μέρη που ποτέ δε θα έπρεπε να πλησιάζει η άμμος. θα πλένεις την πετσέτα σου 3 φορές τη μέρα και πάλι δε θα φεύγει (ή θα κουβαλάς και ψάθα, το οποίο η παρέα μου κι εγώ θεωρούμε "υπερβολικό βάρος")

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ: 30άρηδες, 40άρηδες, 50άρηδες μια και στα Κουφονήσια ισχύει υπέροχα το "τι 30, τι 40, τι 50", ούτως ή άλλως στα ίδια μέρη θα διασκεδάσετε. Εδώ θα βρεις μουράτους που αγαπούν να τρων αστακό με συνοδεία Αντώνη Ρέμου, παρέες που ξεπέρασαν τα κλασσικά τύπου Μύκονος-Πάρος-Σίφνος, αλλά θέλουν και το clubbing τους, εξερευνητές, fit ανθρώπους που λατρεύουν να περπατούν με τον ήλιο ντάλα.

ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΝ: είσαι κάτω των 25 (τα dancing bars του νησιού δε σου αρκούν για ξεφάντωμα κι ούτε θα έπρεπε) ή άνω των 45 κι έχεις να έρθεις απ' το 1983. Εσύ θέλεις να ξαναμαγευτείς από τις ήσυχες ακρογιαλιές, αλλά η ησυχία είναι μακρινό παρελθόν εδώ πέρα. Μην το επιχειρήσεις επίσης αν δεν ξέρεις κολύμπι-πλατσουρίζεις λίγο στα ρηχά και κατά τ' άλλα προτιμάς ν' αγναντεύεις κορμιά από την ξαπλώστρα. Αν δε λατρεύεις τη θάλασσα, τα πρωινά στο Κουφονήσι δεν έχουν να σου δώσουν τίποτα σχεδόν.

ΜΥΘΟΣ: Το Κουφονήσι είναι ένα ήσυχο, εναλλακτικό μέρος για διακοπές

νέοι, γέροι και μωρά στην πάλαι ποτέ έρημη Ιταλίδα
Επέλεξες λοιπόν το Κουφονήσι με τις μαγικές του παραλίες για τις διακοπές σου. Πόσες μέρες θα έπρεπε να του αφιερώσεις; Αν και μικρό νησάκι το Κουφονήσι θέλει 3 μερούλες minimum για να προλάβεις να δεις τα highlights, χωρίς να τρέχεις σαν το Βέγγο. Με το που θα βγεις από το πλοίο θα κολυμπήσεις στην ασυνήθιστα όμορφη για λιμάνι παραλία της Χώρας, θα φας μια αστακουδιά στον Καπετάν Νικόλα (τηλ. 2285071690) ή στο Neo Remezzo  (τηλ 2285074203), θα πιεις ένα ποτό στο πανέμορφο soroko αν προτιμάς την ξένη μουσική ή στο Εν πλω αν είσαι του ελληνικού. Τις άλλες μέρες θα βουτήξεις στις must παραλίες του νησιού Φανός, Ιταλίδα και Πορί, όπου μπορείς να πας με τα πόδια (μακρύτερη διαδρομή  από παραλία 3,5 χλμ), ή αν δεν είσαι μαραθονοδρόμος με το βαρκάκι ή το ΚΤΕΛ που παιρνούν ανά ώρα κι έχουν χαμηλό εισητήριο.
δρομολόγια για παραλίες
και Κάτω Κουφονήσι με το
βαρκάκι
Στο Πορί θα τιμήσεις βέβαια το ξακουστό Καλόφεγγο , την ταβέρνα-beach bar  και ό,τι προκύψει κι αν είσαι τυχερός θα πετύχεις και κανένα live. Εμείς πετύχαμε τον Τζώννη Βαβούρα, ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω την τύχη μου! Το βράδυ χαλαρό ποτάκι στο πιο χοτ σημείο για περαντζάδα του νησιού, το Κουφοχωριό (αν βρεις τραπεζάκι έξω από νωρίς, γιατί γίνεται σφαγή, αλλιώς μέσα!) και τελευταία μέρα αφιερωμένη στο Κάτω Κουφονήσι, όπου θα πας με το καραβάκι-λάντζα, θα κολυμπήσεις στην παραλία "Νερό", θα χαζέψεις τους ελεύθερους κατασκηνωτές, θα φας στην ταβέρνα του Βενετσάνου (τηλέφωνο 2285074074) και θα γυρίσεις.
       Συγχαρητήρια, είδες όλα τα βασικά και κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει ότι δε γύρισες το νησί! Ωστόσο, όπως όλα τα καλά πράγματα, έτσι και το Κουφονήσι, αν και μικρό, θέλει το χρόνο του για να το απολαύσεις πραγματικά. Η αλήθεια είναι ότι μπορείς να το γυρίσεις σε μια μέρα αν είσαι αποφασισμένος, αλλά τότε χάνεις την ευκαιρία να κολυμπήσεις στις μικρές έρημες παραλίες δίπλα στις παραλίες-σταρ, όπου η άμμος μπορεί να μην είναι τόσο χρυσαφένια, αλλά νιώθεις ότι είσαι ολομόναχος στον ιδιωτικό σου παράδεισο (οκ, καμιά φορά θα πέσεις πάνω σε άλλες παρέες, ή σε κάποιο γυμνιστή, οπότε θα είσαι ολομόναχος παρέα με το γυμνό κορμί ενός φιλικού ξένου στον ιδιωτικό σας παράδεισο. δεν το λες και κακό..). Θα μπορούσες άνετα να περάσεις μια βδομάδα στο νησί χωρίς να βαρεθείς, άλλωστε κάποιοι άλλοι περνούν και το καλοκαίρι τους ολόκληρο, αλλά αυτούς τους φθονούμε και τους ζηλεύουμε για την καλή τους τύχη ή τη γενναία τους απόφαση..
     Περπάτησε στα μονοπάτια του νησιού, νοίκιασε ένα ποδήλατο αν σου αρέσει η περιπέτεια, ξενύχτησε και μην ανησυχείς για την ώρα, ούτως ή άλλως ακόμη κι η παραλία του Χωριού είναι πανέμορφη.
Κουφονήσι, άποψη του λιμανιού
Πηγαίνοντας προς το Πορί, πέρασε από την Πισίνα και το Μάτι του Διαβόλου, και κάνε βουτιές σα μικρό παιδί (μπορείς να αποχωριστείς και το μαγιό σου αν προτιμάς), κολύμπησε μέσα στις σπηλιές και άραξε στο πανέμορφο Γάλα με τα λευκά νερά.
η Πισίνα
     Αν σε απασχολεί το κόστος, φέτος τον Αύγουστο καταρρίφθηκε ακόμη ένας μύθος, ότι τα Κουφονήσια είναι πανάκριβα. Αν και ήταν αφάνταστα δύσκολο να βρω 3κλινο στις 17 Αυγούστου, με βοήθησε πολύ το συγκεκριμένο site γιατί οι άτιμοι οι Κουφονησιώτες, αν και εξαιρετικοί άνθρωποι, δεν αναρτούν τα δωμάτια τους ούτε καν στο Χρυσό Όδηγο (το Booking ή το Skyscanner είναι απλώς ανέκδοτο). Εν τέλει, με 70 ευρώ τη βραδιά μείναμε στο Στέκι της Μαρίας (τηλέφωνο 2285074128), στην άκρη του Χωριού ώστε να είναι ήσυχο, με όμορφη θέα και πολύ καθαρό. Πολύ καλά σχόλια για τη σχέση ποιότητας-τιμής ακούγονται επίσης για το Δασκαλιό (τηλέφωνο 2285074164) και την Πόπη Κορωνέλου (τηλέφωνο 2285071448). Φυσικά υπάρχουν κι αρκετά ακριβότερες επιλογές με τα ανάλογα πρόσθετα κομφόρ. Σε κάθε περίπτωση, όσο νωρίτερα αποφασίσετε να οργανώσετε τις διακοπές σας, τόσο πιο εύκολα. Το Κουφονήσι είναι ένας παράδεισος για πολλούς. Και τους χωρά (σχεδόν) όλους!
Καλές διακοπές!!

Σημείωση: ναι, έβαλα τηλέφωνα δίπλα από τις ταβέρνες γιατί πρέπει να κάνεις κράτηση (τον Αύγουστο τουλάχιστον). Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε το αγαπημένο μας νησί δυστυχώς!!

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Γκουρμεδιές στην Κίμωλο

Νησί: Κίμωλος

Τοποθεσία: Κυκλάδες (δίπλα στη Μήλο, μην μπερδεύεσαι!)

Κατάλληλο για: πολύ ερωτευμένα ζευγάρια (δύσκολο το ξενοκοίταγμα στην Κίμωλο), πολύ ταιριαστά ζευγάρια (άντε και μαλώσατε. με ποιον θα μιλάς;), όσους εκτιμούν το καλό φαγητό, τις λευκές αμμουδιές και την παντελή έλλειψη κιτς περισσότερο από τις αγγλίδες τουρίστριες, όσους βρίσκουν τη Μήλο φασαριόζικη

Το do list: κρουαζιέρα και γεύμα εν πλω με το θαλάσσιο ταξί του κυρ Βαγγέλη στην Πολύαιγο, αστακομακαρονάδα στο λιμάνι της Ψάθης, μπύρες και ρέγκε ρυθμοί στο μοναδικό μπιτσόμπαρο του νησιού στα Πράσα, βουτιές στις σπηλιές στο Ρέμα και ηλιοθεραπεία στην Αλυκή.

Highights: Οι ίδιοι οι νησιώτες! Πολύ πιο ανεβασμένοι από τους ήρεμους τουρίστες του νησιού τους, θα θελήσουν αμέσως να σας γνωρίσουν και να σας παρασύρουν σε διασκεδάσεις

Άστο καλύτερα αν: μόλις χώρισες (θα βλέπεις διαρκώς τοπία που θα έπρεπε ν΄ατενίζατε μαζί), είσαι κάτω των 25, προτιμάς τις χύμα καταστάσεις, θέλεις να τη βγάλεις φθηνά

     
το λιμάνι της Κιμώλου, όπως φωτογραφήθηκε από το φέρρυ.
Καθόλου άσχημα για λιμάνι..
Είναι γεγονός! Η Κίμωλος είναι η κυριλέ Μήλος. Για όσους ζαρώνουν αποδοκιμαστικά τη μύτη τους μπροστά στα ζευγάρια από τη Βέροια που φωτογραφίζονται στο ηλιοβασίλεμα της Πλάκας, η Κίμωλος είναι παράδεισος. Ακριβούτσικη, αλλά ανεξερεύνητη, με υπέροχα τοπία γεμάτα λευκές παραλίες και ανοιχτογάλανα νερά, boutique hotels και φρέσκα ψάρια σε  σερβίτσια porcelana, τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Χμμμ.. Καταρχάς, για ένα τόσο μικρό νησάκι, θα μπορούσε να ζητήσει καλύτερες συγκοινωνίες, ώστε να μη χρειάζεται να κουβαλάς αυτοκίνητο. Δυστυχώς φίλοι μου.. χρειάζεται! Η απόσταση από το λιμάνι μέχρι το Χωριό είναι 1 χιλιόμετρο (ανηφορικό βέβαια), αλλά περπατιέται ευχάριστα. Για τις παραλίες πάντως και παρά τις πληροφορίες που δίνονται στον ιστότοπο, το ΚΤΕΛ δεν μπορεί να εξυπηρετήσει και πολύ, καθώς φέτος μετά από 2 χρόνια ξεκίνησε ξανά το δρομολόγιο για την εκπληκτικά όμορφη παραλία Πράσα, ενώ για τις υπόλοιπες υπάρχει χωματόδρομος και το λεωφορείο δεν μπαίνει εκεί. Στο νησί υπάρχει ένα χερσαίο (6945464093) κι ένα θαλάσσιο ταξί (2287051150), ο εξυπηρετικότατος κυρ Βαγγέλης! Συστήνω ανεπιφύλακτα να το νοικιάσετε για το γύρο του νησιού ή της κοντινής Πολύαιγου, αν και -ψέματα να μη λέμε- είναι ακριβούτσικος. (25 με 30 ευρώ το άτομο off season). Ωστόσο, θα σας σερβίρει ντόπιες σπεσιαλιτέ και το πιο γλυκόπιοτο τσίπουρο που έχετε πιει, δικής του παραγωγής, θα σας δώσει πολύτιμα tips για το νησί και, αν είστε καλά παιδιά, μέχρι και στο πλοίο της επιστροφής θ΄ανέβει για να σας χαιρετήσει.
Άποψη της Πολύαιγου από το θαλάσσιο ταξί

     Γενικότερα οι Κιμωλιανοί (Κιμωλιάτες;; Κιμώλιοι;;;;) σε κερδίζουν. Ήδη το βράδυ της 2ης μέρας χαιρετούσαμε το μισό νησί . Βοηθά που οι τουρίστες είναι λίγοι, βοήθησε ακόμη περισσότερο και που δεν έρχονται συχνά 15 κορίτσια για γιόγκα retreat (μετά τη γιόγκα το ρίχναμε στο φαγητό πάντως..), αλλά οι φιλικοί άνθρωποι δεν κρύβονται. Για το Βαγγέλη το βαρκάρη σας μίλησα ήδη, αλλά και ο Λευτέρης με την υπέροχη ταβέρνα "Η αυλή του Σάμπλου" στην πλατεία Κάμπου στο Χωριό, μας είπε ιστορίες απ΄την Ινδία, μας κέρασε σπιτικό cheesecake μετά το γεύμα κι έπειτα κάθε φορά που περνούσαμε από την πλατεία μας κερνούσε και μια ρακί για καλησπέρα!
     Ως προς τη διαμονή, τα περισσότερα οικονομικά καταλύματα βρίσκονται στην Ψάθη, το λιμάνι του νησιού. Είναι ένας πολύ μικρός οικισμός που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καν χωριουδάκι, αλλά η απόσταση από το Χωριό είναι μόλις ένα χιλιόμετρο, η θάλασσα είναι πεντακάθαρη και γαλανή  (σπάνιο για λιμάνι) και μια από τις ωραιότερες ταβέρνες του νησιού, το Κύμα, ακριβώς πάνω στο κύμα, με ρομαντικά κεριά και άλλα κλισέ, σερβίρει γκουρμεδιές όπως σκορπίνα με κριθαρώτο, αστακομακαρονάδες, φαγκρί με ευφάνταστες γαρνιτούρες πεντανόστιμα και όχι πανάκριβα (30 ευρώ/άτομο με κρασί).
Μας πιάσανε στα Πράσα!

   
συνάντηση κορυφής
 στο δρόμο για το Χωριό
 Για περισσότερα, θα ανεβείτε στο Χωριό, όπου ανεβαίνουν και οι τιμές, αλλά θεωρείται από τα ωραιότερα χωριά των Κυκλάδων, μαζί με τη Χώρα της Φολεγάνδρου και της Αμοργού. Είναι μικρούλι, αλλά τέλεια σχεδιασμένο για να χάνονται οι πειρατές στα στενάκια του (εμείς που δεν είμαστε πειρατές, χανόμαστε κάθε βράδυ πάντως. ευτυχώς μας θυμόντουσαν οι ντόπιοι κι έδιναν οδηγίες με το που μας έβλεπαν!). Μείναμε στο Windmill Kimolos και στο Milaki Kimolos, 5 λεπτά (ανηφορικό) περπάτημα προς το Χωριό, ωστόσο το ΚΤΕΛ κάνει στάση ακριβώς στην είσοδο του Milaki. Καθαρά και όμορφα δωμάτια, ανεμόμυλοι,υπέροχη θέα, νόστιμο πρωινό, αλλά φυσικά αρκετά ακριβά, γιατί ό,τι δίνεις παίρνεις και γιατί, είπαμε, Κίμωλος και φθηνό δεν πάνε μαζί. Περισσότερα δωμάτια μαζεμένα θα βρείτε εδώ. Φίλη μας έμεινε λίγο πιο κάτω, στο Villa Maria με 30 ευρώ τη βραδιά κι έμεινε ευχαριστημένη από την καθαριότητα και την τοποθεσία.
     Το βράδυ, εκτός από το κρασάκι και τις γαστροαπολάυσεις στις πολύ σικ αλλά κεφάτες ταβέρνες του Χωριού (μη σνομπάρετε τη λαδένια, είναι σαν πίτσα, αλλά πιο νόστιμη και με λιγότερες θερμίδες), στο πιο ζωντανό σοκάκι του νησιού, την Αγορά, θα βρείτε 4 μπαράκια, στη σειρά κι ένα σουβλατζίδικο όπου συχνάζουν οι οργανοπαίχτες του νησιού κι αν τους κεράσετε ένα ποτάκι θα σας αφιερώσουν κάποια τραγούδια. Εμείς προτιμήσαμε την Brachera και το Stavendo, αν και δεν έχουν μεγάλες διαφορές. Θα πιείτε ωραία δυνατά κοκτέιλς, θα χαζέψετε περαντζάδα κι αν είστε νυχτοπούλια θα παρασύρετε τον ιδιοκτήτη να πιει μαζί σας σφηνάκια μέχρι τις 4. Μετά θα πάτε για ύπνο και θα πείτε κι ευχαριστώ. Η Κίμωλος είναι αρχοντική, αλλά ξενύχτισσα δεν είναι!
Καλή διασκέδαση!!

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Αμοργός. Χώρα ή Αιγιάλη;

ΝΗΣΙ: Αμοργός

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Κυκλάδες

BUDGET: 40ευρώ/μέρα χωρίς διαμονή

HIGHLIGHTS: η μικρή παραλία στη Νικουριά, το νησάκι Γραμβούσα, η παραλία του Μούρου (μαγεία), το Γιασεμί στη Χώρα όταν έχει live, το Que στην Αιγιάλη

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ: πρόσβαση στις περισσότερες παραλίες μόνο αφού κατέβεις κατσάβραχα για 20 λεπτά (και ποιος ανεβαίνει μετά;), γενικότερα ανηφόρες-κατηφόρες και κατσάβραχα παντού, δρόμοι όλο στροφές, 9 ώρες ταξίδι από Πειραιά με το αργό πλοίο, wannabe hipsters παντού

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ: μεγάλες φοιτητοπαρέες που δεν αγαπούν το clubbing (ειδικά αν θέλετε να ρίξετε κάποια από την παρέα σας), ψηφοφόρους του ΠΟΤΑΜΙου, ρομαντικές υπάρξεις με blog και ψηφιακή, snob 30άρηδες που δεν αγαπούν τα μπουζούκια, ορειβάτες

ΜΗΝ ΠΑΤΕ ΑΝ: ψηφίσατε Λεβέντη σε κάποιες εκλογές, βαριέστε τις μετακινήσεις, θέλετε οπωσδήποτε ξαπλώστρα στην παραλία, διακοπές για εσάς σημαίνει ν΄αρπάζεις μια αγγλίδα απ΄το σοκάκι και να χώνεις τη γλώσσα σου στο στόμα της (πηγαίνετε στην Ίο), είχατε έρθει πριν 10 χρόνια και θέλετε να ξαναζήσετε τ' όνειρο με τη barwoman στην Αιγιάλη (έχει φύγει κι αυτή, αν μάθετε πού πήγε, πείτε και σ΄εμένα)

ΛΕΞΗ ΚΛΕΙΔΙ: Deep Blue (ναι, για μια λέξη μετρά)

Λίγο πριν την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, αποφασίσαμε με 2 αγαπημένες φίλες να φύγουμε για τρελές κοριτσίστικες αυγουστιάτικες διακοπές την πιο hot περίοδο, στα μέσα του Αυγούστου. Η περισυλλογή μεγάλη, καθώς ψάχναμε για νησί κοσμοπολίτικο, αλλά όχι καγκούρικο, με όμορφες παραλίες αλλά ακόμη πιο όμορφη νεολαία, για να παίξουμε κι εμείς σαν κοριτσάκια. Για να μη σας κουράζω, η απάντηση στο γρίφο αυτό είναι πάντα Ικαρία, αλλά μια και μας δυσκόλευε η έλλειψη αυτοκινήτου κι έπειτα από πολύωρη απασχόληση στα forums (fora?) του Travelstories (σωτήριο site), αποφασίσαμε ότι το κατάλληλο νησί για εμάς ήταν η Αμοργός. Απόφαση σοφή σύμφωνα με τα δεδομένα μας!
Η Αμοργός!


     Κατόπιν τούτου, πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά (όχι και τόσο δηλαδή, όταν τη βγάζεις με 3 ευρώ την ημέρα και κρέμεται η τύχη του τόπου από μια κλωστή -νομίζεις δηλαδή- δεν κάθεσαι να ψάχνεις κι ενοικιαζόμενα..). Όταν τέλος πάντων ψιλοσταθεροποιήθηκε η κατάσταση και καταλάβαμε ότι από τα χάλια μας δεν ξεφεύγουμε παρά μόνο με φέρρυ μποτ, πήραμε τη μεγάλη απόφαση κι αρχίσαμε να ψάχνουμε. Πού όμως;; Ως γνωστόν στην Αμοργό δυο προορισμοί αξίζουν για να μείνει κανείς: η Χώρα, φημισμένη για την Κυκλαδίτικη ομορφιά της και σκαρφαλωμένη στο βουνό και η Αιγιάλη, με το διάσημο camping της, νεανική και πάνω στη θάλασσα. Ο συνδυασμός δύσκολος γιατί αν και η απόσταση δεν είναι μεγάλη, ο δρόμος όπως συνηθίζεται στα ορεινά νησιά είναι δύσκολος κι όλο στροφές, θέλει κανένα 20λεπτο-μισάωρο από τη μια στην άλλη.
     Οι παλιότεροι επισκέπτες του νησιού, τους οποίους θα εμπιστευόμουν και περισσότερο φώναζαν: μην το συζητάς Αιγιάλη! Όλη η νεολαία τη βγάζει στο camping και στο Κιου κι έχεις τη θάλασσα στα πόδια σου, η Χώρα είναι όμορφη για βόλτες και για στοχαστικούς φλώρους μεσήλικες. Λοιπόν εδώ που τα λέμε, 5-6 χρόνια πριν, πρέπει να είχαν δίκιο. Στην Αιγιάλη βρήκαν καταφύγιο τα φρικιά όταν τα έδιωξαν από Μύκονο και Σαντορίνη στα 80's κι ως γνωστόν τα φρικιά κουβαλούν εναλλακτικούς, οι εναλλακτικοί τρέντι κι ένα μέρος αναδεικνύεται (ή καμιά φορά και χαντακώνεται) από αυτούς που κατά τ΄άλλα περιφρονούμε. Οι νέοι επισκέπτες της Αμοργού όμως προτίμησαν τα γραφικά σοκάκια της Χώρας και στην Αιγιάλη απέμειναν φλωροφοιτητοπαρέες και το τάβλι αντικατέστησε την ψυχεδέλεια (έμειναν κι όσοι δεν κατάφεραν να βρουν δωμάτιο στη Χώρα και κάθε βράδυ κάνουν τη διαδρομή με τ΄αυτοκίνητο). Εμείς φυσικά αυτά δεν τα ξέραμε, αλλά επιλέξαμε Χώρα επειδή από εκεί ξεκινούν ΚΤΕΛ για παντού, καθώς αυτοκίνητο δεν έπαιζε. Και μια μικρή συμβουλή, καλό είναι να έχεις αυτοκίνητο και μέρες για εξερεύνηση στην Αμοργό, αλλά κι αν δεν έχεις, από τη Χώρα έχει κάθε μέρα λεωφορεία για όλα τα δημοφιλή μέρη.
   
Δρομολόγια ΚΤΕΛ στη high season
     Το πραγματικά δύσκολο κομμάτι του ταξιδιού φυσικά είναι να βρεις 3κλινο στη Χώρα 13 με 17 Αυγούστου. Μιλάμε για άθλο εφάμιλλο των στάβλων του Αυγεία, αλλά αν έχεις υπομονή κι επιμονή, όλα γίνονται. Κανόνας πρώτος: ξέχνα το booking! Οι Έλληνες νησιώτες δε χρειάζονται ένα παλιοsite όπου οι νοικάρηδες άκουσον άκουσον θα τους γράφουν και κριτική μετά αν τυχόν δεν άλλαξαν μια μέρα πετσέτες στο δωμάτιο! Αυτά είναι για τα κορόιδα, γι΄αυτό και στις ιστοσελίδες αναζήτησης θα βρεις μόνο τ' ακριβά καταλύματα, τα οποία είναι κρατημένα απ΄το Φλεβάρη ακόμη. Η λύση δυστυχώς είναι μόνο μία: Χρυσός Οδηγός και τηλέφωνο σ' όλους τους επαγγελματίες στη σειρά χωρίς να έχεις δει ούτε φωτογραφία του υποψήφιου δωματίου σου και χωρίς να γνωρίζεις αν πρόκειται για τρώγλη ή παλατάκι. Πολύ βοηθητικό είναι επίσης και το site του Επιμελητηρίου Κυκλάδων. Εμείς πάντως ήμαστε τυχερές γιατί με το 25ο μόλις τηλέφωνο βρήκαμε δωμάτιο στην κυρία Μαρία Χιωτίνη, όπου μείναμε απόλυτα ευχαριστημένες από το δωμάτιο, την όμορφη θέα, την καθημερινή καθαριότητα, τους γλυκύτατους ανθρώπους και τα 80 ευρώ που δίναμε για όλα αυτά διά 3 σε φουλ σαιζόν. Δυστυχώς όσο κι αν έψαξα, δε βρήκα έναν ιστότοπο της προκοπής να παινέψω τη γυναίκα και τους κόπους της εκτός από αυτό (η μοναδική αξιολόγηση είναι η δική μου).
     Αφού το λύσαμε κι αυτό λοιπόν, τα πέδιλά μας και βουρ στο ψητό!! Τι κάνει κανείς στη Χώρα λοιπόν;; 
     Καταρχάς, αν δε θέλετε να σας πιάσει η νύχτα μη δελεαστείτε από τα πρωινά με μούσμουλο και τσάι από το Τιμπουκτού που προσφέρουν τα καφέ και αφήστε τις βόλτες στα όμορφα σοκάκια για το απόγευμα, ούτως ή άλλως οι παραλίες δε διαθέτουν μπιτσόμπαρα για ξεφάντωμα, οπότε θα επιστρέψετε νωρίς! Προμηθευτείτε άνετα παπούτσια γιατί προβλέπεται πολύ σκαρφάλωμα μέχρι να δείτε τα νερά των ονείρων σας και τρέξτε στις παραλίες, η θέα θα σας επιβραβεύσει. Τα υπέροχα βαθυγάλανα νερά της Αμοργού αναδεικνύονται καλύτερα όταν ο ήλιος είναι πολύ ψηλά και όταν αυτός αρχίσει να πέφτει, το τοπίο χάνει κάτι από την επιβλητικότητά του. Μη χάσετε: Αγία Άννα, Μούρο (κατά τη γνώμη τη δική μου αλλά και των περισσοτέρων η καλύτερη παραλία), Ναυάγιο και τα δύο νησάκια: Γραμβούσα και τη μικρή παραλία στη Νικουριά (η μεγάλη δε λέει και πολλά πράγματα). Όπως είπαμε, οι περισσότερες είναι δυσπρόσιτες και δε διαθέτουν ξαπλώστρες, ωστόσο υπάρχουν καντίνες και ταβέρνες για τ΄απαραίτητα οι οποίες μάλιστα δε χαλούν το όμορφο τοπίο. Ετοιμαστείτε για κάθοδο από σκαλάκια με τις ομπρέλες σας στο χέρι, εκτός αν θέλετε να το ρισκάρετε και ν΄αναζητήσετε κάτω ένα αρμυρίκι ή μια μικρή σπηλιά ή αν είστε φίλη του Ηλία Ψινάκη. Θα ανταμειφθείτε με μια βουτιά σε υπέροχα βαθυγάλανα νερά, μυστηριώδεις σπηλιές και όμορφους γυμνασμένους Γάλλους που κάνουν βουτιές από τα βράχια.
η παραλία του Μούρου από ψηλά
     Για φαγητό προτιμήστε τα χωριά Θολάρια και Λαγκάδα, 5 χλμ από την Αιγιάλη, καθώς η Χώρα προσφέρεται περισσότερο για μεζεδοκατάσταση. Το πιο διάσημο πιάτο είναι το πατατάτο, κατσικάκι με πατάτες δηλαδή, για το οποίο όλοι μιλούν με θαυμασμό, αλλά εμείς ουδέποτε καταφέραμε να φάμε, καθώς μάλλον προτιμούν να μιλούν γι΄αυτό παρά να το μαγειρεύουν, αφού δεν το βρήκαμε ποτέ!! Γενικότερα σερβίρουν περισσότερο κρέας παρά ψάρι, γεγονός που εμάς διόλου μας πείραξε, και φάγαμε αρκετά φθηνά και καλά εκτός Χώρας, τόσο στα χωριά, όσο και στις ταβερνούλες πάνω από τις παραλίες, ειδικά στην παραλία του Μούρου. Η μόνη φορά που ξηλωθήκαμε ήταν στο καφενείο Τσαγκαράδικο στη Χώρα της Αμοργού, αλλά η πλατειούλα και το γκαρσόνι που μας σέρβιραν ήταν υπερβολικά όμορφα για να διαμαρτηρηθούμε.
Το πατατάτο

Όσο για την ψημένη ρακή, τη συστήνω ανεπιφύλακτα και χωρίς μέτρο, ωστόσο είναι επιδόρπιο και δεν πάει με το φαγητό. Πάντως είναι ωραία να κάθεσαι στα σοκάκια, να πίνεις τη γλυκιά ρακή σου και να χαζεύεις την περατζάδα, καθώς είναι και ο πιο εύκολος τρόπος να κάνεις γνωριμίες στην κάπως σνομπ Χώρα της Αμοργού!
     Ο άλλος τρόπος είναι το άραγμα έξω από την Botilia και κυρίως το Γιασεμί μέχρι αργά που θα κυλήσει λίγο αλκοόλ στο αίμα και θ΄αρχίσει να κουνιέται ο κόσμος. Γενικότερα, η χαλαρότητα είναι κομμάτι της Αμοργού οπότε μην περιμένετε ξεφάντωμα, όσοι αντέξουν μετά τις 4 το βράδυ θα περάσουν μέσα για χορό και σύσφιξη σχέσεων και οι υπόλοιποι θα πάνε στα κρεβάτια τους. Εδώ οι Ιταλοί μας βάζουν τα γυαλιά, καθώς είναι πιο εύκολοι για γνωριμίες από τους ντροπαλούς Έλληνες που θα σε ρωτήσουν αν έχεις πάει στην Αστυπάλαια και τι γνώμη έχεις για τη Μόνικα.
Γάτες κάνουν κατάσταση στο Γιασεμί



Γενικότερα, η Αμοργός θα σου αρέσει, θα κολυμπήσεις, θα περπατήσεις, θα βγάλεις ωραίες φωτογραφίες για το προφίλ σου στο Facebook, θα γνωρίσεις ήρεμους και εξυπηρετικούς ντόπιους που δε θέλουν να εκμεταλλευτούν τους τουρίστες, θα εξασκήσεις τα γαλλικά σου από το σχολείο, θα συναντήσεις αγόρια που διαβάζουν Κίρκεγκορ στην παραλία, θα φας αρνάκι και μελιτζάνες, θα πιεις ρακή και θα χαϊδέψεις γάτες, πολλές γάτες!
Καλή διαμονή!